Nomad Patronen is een vreemde kunstcollectie ontworpen door de Chileense kunstenaar Livia Marin. Het bestaat uit stukjes keramiek: bekers, vazen ​​en theepotten - specifieker, die in plassen smelten en toch de originele gedrukte patronen behouden. Op het eerste gezicht lijkt het een pure uitdrukking van vernietiging. Iets als een daad van het oplossen van een complex en uniform kunstwerk. Natuurlijk, na een korte analyse, begrijpt men de ware betekenis van het verleidelijke gebaar van het "beschadigen" van de objecten. De kunstenaar wilde laten zien dat gebroken porselein mooi en goed, nuttig kan zijn. De eigenaardige vloeibaarheid definieert het uitgebreide ontwerp.

Stel je nu voor dat zo'n artikel je huis moet versieren. Voor mij voelt dit een beetje als een dubbelzinnige "Alice in Wonderland" geherinterpreteerde scène. "De objecten verschijnen op de een of andere manier onbepaald tussen iets dat op het punt staat in te storten of net is hersteld; tussen dingen die zijn geïnvesteerd met de aandacht van de zorg, maar die er ook uitzien als een ruïne. " De collectie, bestaande uit 32 items, werd tentoongesteld in Eagle Gallery in Londen.