Het verzamelen van de essentie van de coffeeshops van het stadscentrum, de [e-spres-oh] kantoor in Timisoara, ontworpen door Ezzo Design, is een van de meest interessante Roemeense ontwerpprojecten die ik de laatste tijd heb gezien. Deze plek, opgevat als een schuilplaats van creativiteit en ontspanning, lijkt in niets op een typisch saai IT-kantoor, en is ontworpen met de werknemers in gedachten. Om een ​​beter begrip te krijgen van "hoe" was dit project mogelijk, ging ik daarheen (en klopte op hun deur) om mezelf ervan te overtuigen dat de plaats echt was zoals iedereen het beschreef. Ik ging voorzichtig naar binnen en daar staarde ik "ironisch" naar mij: de anders deur. "Meen je dat ?!" Terwijl je het kantoor binnenkomt, is er een deur die symbolisch de ingang markeert.

"Pas op voor nerds" zegt het. Ik keek ernaar, ik glimlachte (hoe kon ik geen glimlach schetsen als ik het zag) en toen begon ik met "mijn onderzoek". Ik merkte dat ik rondwandelde op deze inspirerende en leuke plek, een kleine speeltuin voor volwassenen - je weet wel - een ander soort wonderland dat speciaal is geprojecteerd voor "de IT-jongens".

Het kantoor vertoont een interessante mix van vintage en industriële elementen en het beslaat de tweede verdieping van het gebouw, de derde verdieping en de zolder. Elke verdieping is gepersonaliseerd en verrast u met zijn warmte en bijzonderheden. "Vanaf het allereerste begin wordt je geleid door de symbolische ingang die de ervaring aankondigt die je achter de deur zult zien met een ironische boodschap" pas op voor geeks ".

Zodra je waarneming terugkeert met een glimlach, zul je het echte verhaal achter de deur ontdekken: hoewel het een ruimte is die is ontworpen voor kantoren, is de atmosfeer die de kamer omwikkelt ontspannend, omdat ze is omlijst met houten en shabby-chique vloeren, industriële hangers, om nog maar te zwijgen over dat stuk hout doorboord door schroeven in een vorm die de identiteit van dit kantoor op 3 niveaus onthult: een café, een kantoor en een lounge, onder hetzelfde dak, maar onder een andere dimensie: [e -spres-oh]. "We hadden een korte interviewsessie met? tefan Laz? r, de ontwerper die verantwoordelijk is voor dit project. We stelden hem een ​​paar vragen en hij was erg opgewonden om enkele van de [e-spres-oh] verhalen te delen.

1). Achter elk project is een interessant verhaal te vertellen. Kun je ons vertellen, Stefan, wat betekent [e-spres-oh] voor jou?

Vanaf het begin zagen we het [e-spres-oh] kantoor als een uitdagend project. Het team had weinig tijd om met een heel concept te komen. Het project is een succesvol verhaal, het succes van alle leden van Ezzo Design. We hebben allemaal als een gek gewerkt. We maakten plannen, projecten, we bezochten de plaats verschillende keren, we zochten de beste prijzen en we coördineerden onszelf, als een team, efficiënt. Wat echt belangrijk is, is dat dit op tijd klaar is.

2). Het kantoor is erg luchtig, creatief en informeel. Ondanks het feit dat het een reclamebureau lijkt, bestaat de "crew" uit IT-specialisten. Wat wilde je aangeven?

Inderdaad, als je het van buitenaf analyseert, lijkt het erop dat de mensen die hier werken niet erg creatief zijn en niet echt gebruik maken van creativiteit. Het punt is dat mensen het idee hebben dat een IT-specialist alleen een stoel en een bureau nodig heeft. En het toetsenbord, natuurlijk. De waarheid is dat als je naar het grote geheel kijkt, je zult begrijpen dat de werkomgeving "een krachtig hulpmiddel is" en mensen kan beïnvloeden. Daarom, als het u lukt om een ​​relatie tot stand te brengen tussen de werknemer en de werkomgeving, is er een goede kans om de niveaus van efficiëntie en effectiviteit te verhogen.

3). Waarom heb je voor deze mix gekozen: vintage - industrieel?

Het pad dat leidt naar het oplossen van dit "waarom" is eenvoudig. Tegenwoordig kiezen de meeste coffeeshops ervoor om het interieur te personaliseren met deze mix van vintage - industrieel. Het is een wereldwijd fenomeen. Onze "speeltuin", [e-spres-oh] heeft waarschijnlijk meer coffeeshopelementen ingebouwd dan kantoorelementen. Tot we besloten om deze ruimte samen te stellen, hadden de mannen geregeld bijeenkomsten ... in minder conventionele "kantoren". Om specifieker te zijn: de coffeeshops uit het stadscentrum. Ze deelden ideeën en bespraken projecten. Om dit gevoel van gezelligheid en een informele sfeer te behouden, wilden we een plek bieden die enkele van de vertrouwde elementen bevat die het IT-team zo efficiënt in zijn werk maakten. We slaagden erin om de essentie van een coffeeshop te vatten, maar daar bleven we niet bij. We hebben geprobeerd de behoeften van het team te identificeren en de plaats aan die specifieke verzoeken aangepast.

4). De jongens van [e-pres-oh] vertelden me dat de bureaus allemaal op maat waren gemaakt. Hoe heb je het meubilair gekozen?

We hebben het niet "gekozen", we hebben het geprojecteerd. We hadden een budget en we moesten ermee werken. Bijna alles wat je ziet (qua meubels) werd uitgevoerd in Timisoara, met de hulp van enkele lokale studio's. Criteria: in principe is het voor ons onmogelijk om zoveel elementen samen te stellen en een uniforme stijl te verkrijgen, terwijl we ook aan het budget houden.Nogmaals, deze specifieke industriële stijl die we weergeven, is niet iets dat je in winkels kunt vinden.

5). Er is een plaats die iedereen complimenteert maar ook vermijdt. Het opgehangen net van de zolder. Wat is het doel ervan en welk type werknemer is het "doelwit"?

Het net dient een ontspannende functie en vervangt tegelijkertijd de noodzaak van een leuning. Natuurlijk moet je wat angsten overwinnen om erin te kunnen komen en je te ontspannen, maar uiteindelijk is dat het mooiste van alles.

6). Ik heb opgemerkt dat elke verdieping van het kantoor gepersonaliseerd is. Hebt u rekening gehouden met alle functies en verantwoordelijkheden van werknemers van elk niveau (bijvoorbeeld marketing en ontwerp op de 2e verdieping, derde verdieping voor soft) of hoe heeft u de instelling bekeken?

Ik zou hier antwoorden met een simpel en vast "JA". Een bepaald antwoord zonder uitleg is ook nodig.

7). [e-spres-oh] ziet er onberispelijk uit. Hoeveel werk ligt er achter dit project?

Moeilijk te zeggen. Als we van aangezicht tot aangezicht zouden staan, zou ik waarschijnlijk mijn armen op het maximale punt openen en een maximale dimensie aangeven die ik alleen via lichaamstaal kan verklaren en de woorden zou toevoegen: "Kijk, zoveel!" Zij het "lichaam en soul "aanwezig in het project, ik was niet alleen en eindigde met de hulp van mijn collega's: Mario Stoica, Izabela Feher, Valentin Popescu si Alex Starc. Je moet je voorstellen dat we doelen en taken hadden die we zo snel mogelijk op de best mogelijke manier hadden volbracht. Vanuit mijn oogpunt kon ik op een gegeven moment opschrijven wat ik me herinnerde aan het einde van het project: "3 maanden, 316 e-mails, 5120 handgemaakte knopen, 500 meter touw, een 300 kg aanrecht voor de bar, 73 dagelijkse telefoongesprekken, ongeveer 1200 telefoontjes, 160 gloeilampen, 1 ventilator, 300 vierkante meter vloer, één logo opgebouwd uit 840 TN-profielen, 6 Excel-documenten, 4000 km afgelegd, 80 pallets, 30 dagen ontwerpen, 8 dagen voor technische specificaties, 5 personen betrokken bij het project, 58 houten planken, 2 kubieke meter verwerkt eikenhout, 6.000 lamellensteekpennen, meer dan 3500 schroeven en bouten, 40 kg lak, 28 kg lijm, 850 kg metaalprofielen, 12 kg van zwarte verf, meer dan 3 ton meubels die met de hand zijn grootgebracht op elke verdieping, meer dan 480 uur timmerwerk en ongeveer 400 metalen gevlochten elementen ... "

8) Wat kunt u delen vanuit het project met een humoristische blik? (bijvoorbeeld verhaal van een decoratief artikel, bed, vloer etc.)

Er is waarschijnlijk een prachtig boeket van hilarische momenten. Ik zal proberen een van hen te beschrijven: ik was in de winkel voor elektrische apparaten. Ik presenteer mezelf als een ontwerper en ik vraag om te laten zien welke verlichtingselementen ze hebben voor de buitenkant. De beleefde verkoper laat me elke nieuwste technologie zien die hij heeft. Ik stop hem en vraag hem me enkele van die "lelijke" elementen te laten zien die niemand koopt. De nu beschaamde verkoper vertelt me ​​dat hij misschien iets heeft, maar hij heeft wat bedenkingen bij hen, maar hij laat ze uiteindelijk aan mij zien. Ze waren perfect, precies wat ik nodig had! Ik vroeg hem om me meer te laten zien van wat andere producten hij heeft in de winkel, maar ze moeten even "lelijk" zijn. Ik kocht bijna alle heer had onverkocht en lelijk, aan het einde, perplex, de persoon vraagt ​​of hij goed begrepen vanaf het begin. "Ben je echt een ontwerper?"