We zijn dol op het concept achter deze zeldzame hogere middelbare school in Melbourne, Australië. Het creatieve team van McBride Charles Ryan heeft in opdracht van Penleigh en Essendon Grammar School (PEGS) een ruimte ontwikkeld voor leerlingen van het 11e en 12e jaar en je ziet het resultaat hieronder: een project in de vorm van een oneindigheidssymbool. Hierdoor konden de architecten binnen de compositie twee beschermde binnenplaatsen plaatsen, die gezonde leer- en ontspanningsruimten in de open lucht bieden.

De bibliotheek en het studentenleercentrum bevonden zich allebei in "het hart van de oneindigheid“. De architecten leggen verder uit dat elke vleugel zijn eigen kwaliteiten heeft, verschillend van elkaar en toch naadloos verbonden met de volgende: "Op deze manier fungeert het gebouw als een belichaming van de reis van het onderwijs, met minder onderscheid tussen voorgeschreven grenzen tussen disciplines“. Ik heb de kracht van design nooit echt gezien als een motivatiefactor als het gaat om studeren. Maar ik geloof dat sommige studenten hier graag iets meer van grammatica leren dan wanneer ze in een veel voorkomende school worden onderwezen.