Een overzicht van de beste installaties bij London Design Biënnale

Een overzicht van de beste installaties bij London Design Biënnale
Allen and Betty Harper
Het Team Van Auteurs
Allen and Betty Harper
Familie Met De Gouden Handen
Rating:
5

De eerste London Design Biënnale is momenteel aan de gang. We konden de kans niet missen om wat indrukken uit de eerste hand te bieden over het evenement, dus zijn we er naartoe gegaan en nu zijn we terug en klaar om te delen. Het evenement begon op 7 september en eindigt op de 27e. Het volgt het model van de kunst- en architectuurevenementen in Venetië en het wordt gevolgd door soortgelijke evenementen over de hele wereld. Het thema dat voor deze eerste editie werd gekozen, is Utopia by Design en het is gebaseerd op een boek van Thomas More uit 1516 waarin de auteur een fictieve eilandmaatschappij beschrijft in het kader van zijn religieuze en politieke gebruiken.

De gekozen locatie voor het evenement is Somerset House in het centrum van Londen, een gebouw dat opnieuw is uitgevonden en momenteel een verscheidenheid aan culturele tentoonstellingen organiseert. Hier, aan de noordoever van de Theems, kunnen alle geïnteresseerden installaties en creaties bewonderen van toonaangevende musea en ontwerporganisaties. Ze richten zich op verschillende onderwerpen, zoals duurzaamheid, vervuiling, migratie of sociale gelijkheid, en bieden nieuwe en frisse perspectieven op deze concepten. Meer dan 30 landen uit zes inhouden zijn hier bijeen en we zullen je een paar laten zien die ons opvingen.

Verenigde Staten - The Immersion Room.

De vertegenwoordigers van de Verenigde Staten presenteerden een interactieve installatie genaamd The Immersion Room. Het ontwerp is gebaseerd op het concept van gedigitaliseerde wallpapers die afbeeldingen uit de uitgebreide archieven van het Smithsonian Design Museum weergeven.

Een consoletafel stelt gebruikers in staat een aangepaste achtergrond te ontwerpen en op te slaan zodat deze later kan worden bekeken. Er zijn in totaal 100 achtergronden die door het museum worden aangeboden, allemaal bedoeld om utopische decors en ambiances te creëren.

India - Chakraview.

Het idee achter Chakraview is om een ​​natuurlijke dialoog tot stand te brengen tussen mythologie en hedendaags design. Oud en nieuw, verleden en heden komen samen in een installatie op basis van ronde vormen, levendige kleuren en traditioneel textiel.

Curator Rajshree Pathy legt uit dat deze utopie geïnspireerd is door de zeven chakra's en tegelijkertijd bedoeld is om geestelijk en vooruitstrevend te zijn. Ze werkte samen met scenograaf Sumant Jayakrishnan om de continuïteit van Indi'a, het verleden en de toekomst, en de religieuze, sociale en politieke diversiteit die het land definieert, te verbeelden.

Zuid-Afrika - Otium en Acedia.

De utopie ontworpen door de vertegenwoordigers van Zuid-Afrika tijdens het evenement is een mooie mengeling van woest en speels. De installatie heet Otium en Acedia en bestaat uit een reeks hangende bedden of nesten in de vorm van roofdieren zoals de orka, de piranha, de krokodil of de leeuw.

Bezoekers kunnen in de nesten klimmen zonder bang te hoeven zijn voor de scherpe tanden. Ze krijgen de speelse en schattige kant van elk van deze dieren te zien die iets dieper is dan dat.

De kerngedachte achter deze hele installatie is de bevrijding van een opkomend land met een drastische en gecompliceerde geschiedenis. Het ontwerp probeert ons dingen te laten zien vanuit een ander perspectief en te proberen verder te kijken dan de opvallende verschijningen.

Italië - witte vlag.

Italië heeft ervoor gekozen om het idee van vrede weer te geven met behulp van een interactieve installatie die verandert met elke dag van het evenement. Het project heet White Flag, een concept dat door 20 ontwerpers is heroverwogen in een poging om een ​​symbool van wereldwijde wapenstilstand te creëren.

Een enorme wereldkaart vormt de kern van de installatie. Elke dag van het evenement wordt een van de vlaggen verwijderd en vervangen door een object dat door een van de ontwerpers is geselecteerd of gemaakt. Op deze manier zullen er op 27 september geen witte vlaggen op de kaart worden gevoeld, alleen een verzameling voorwerpen.

Tegen de tijd dat het evenement eindigt, zou de wereldkaart volledig opnieuw worden ontworpen. De installatie is een weergave van de zorgvuldige balans van de utopie. Op een dag is er een stuk vlag op een land en de volgende dag is alles verdwenen en vervangen door iets heel anders.

Nederland - Design Diorama: het archief als een utopische omgeving.

Wat je hier ziet, is een diorama van blauw foam samengesteld door Studio Makkink & Bey. Het heet Design Diorama: het archief als een utopische omgeving. De installatie stelt objecten en memorabilia samen uit het huis van architect Rianne Makking en ontwerper Jurgen Bey.

Deze ongewone autobiografie wordt aangevuld met een digitaal archief dat bedoeld is om een ​​verhaal te vertellen over de kracht en relatie van objecten met de wereld en om te laten zien hoe ontwerpers hun eigen archieven vormen en hoe instellingen geschiedenis verzamelen. De installatie wordt een blauwdruk met kopieën van alle objecten van de ontwerpers en een aantal andere kunstenaars.

Oostenrijk - LeveL.

Oostenrijk bracht voor het evenement een unieke kinetische lichtsculptuur met enkele heel interessante kenmerken. Wanneer de installatie perfect stil is, zijn de LED-lampjes het helderst, maar als men door de kamer beweegt, wordt dit evenwicht vernietigd en de zachte luchtstromen zorgen ervoor dat de lichten dimmen.

De sculptuur laat ons zien hoe gemakkelijk het kan zijn om het evenwicht te verstoren en de prachtige utopie te vernietigen door het bloot te stellen aan de realiteit van het dagelijks leven. De installatie beslaat een oppervlakte van ongeveer 40 vierkante meter en het idee erachter gaat verder dan het evenwicht dat we zojuist noemden.De ontwerpers onthullen dat hun idee van een utopie een systeem is waarin persoonlijke vrijheid en gemeenschappelijke onderlinge afhankelijkheid nauw met elkaar zijn verbonden en naast elkaar worden geplaatst.

Taiwan - Eatopia.

Dit is Eatopia, een plek waar diversiteit wordt gevierd in een prachtige en serene bosachtige inrichting. De installatie is geïnspireerd op een scène in het boek die centraal staat in het thema van het evenement. De eetervaring beschreven in het boek is hier opnieuw gemaakt door architect Rain Wu en ontwerper Shikai Tseng.

Het menu voor het evenement weerspiegelt de identiteit van Taiwan en inspireert bezoekers om na te denken en sociale banden te vormen. Het idee achter de installatie was om alle zintuigen te gebruiken en mensen bij elkaar te brengen aan de eettafel.

Albanië - Bliss.

Met Bliss moedigt Albanië bezoekers aan om na te denken en om met anderen te communiceren. De installatie bestaat uit een verzameling roestvrijstalen kolommen en banken, allemaal gericht op een centraal punt.

Ze hebben gespiegelde oppervlakken die de omgeving en alles om hen heen weerspiegelen, bezoekers uitnodigen om vriendelijk tegen elkaar te zijn en om met anderen om te gaan. Het is een installatie die de behoefte aan eenmaking aantoont en die probeert een diverse gemeenschap te vormen, een idee geïnspireerd door de recente migraties.

Verenigd Koninkrijk - Forecast.

Ontworpen als een weergave van een duurzamere toekomst, werd de Forecast-installatie gemaakt door Edward Barber en Jay Osgerby en wordt de wind gebruikt om tot leven te komen. Het ontwerp is geïnspireerd op de nautische geschiedenis van Groot-Brittannië en de hoop op een toekomst die meer op hernieuwbare energie is gebaseerd.

MoreINSPIRATION
  • De utopische zeesteden van onze toekomst?
  • Hele muren van boekenkasten en schappen door Event Architectuur
  • Design excelleert in mei in May Design Series

Het grote sculptuur met windaandrijving bestaat uit een reeks windmasten en roterende elementen, geïnspireerd op weer meetinstrumenten en zeeschepen. Met deze installatie herinnert Groot-Brittannië ons eraan dat we onze eigen utopie kunnen bouwen en we kunnen nu beginnen.

Cuba - Parawifi.

We leven in een tijdperk waarin mensen net zo veel in de virtuele wereld lijken te leven als in het echte leven. Cuba toont deze verbinding via een installatie genaamd Parawifi. Het is een modulair systeem van pods ontworpen om te worden gebruikt door smartphonegebruikers terwijl ze op internet surfen.

De pods kunnen worden verbonden om torens en grote structuren te vormen, mensen samen te brengen en gemeenschappen te vormen. Het is een ontwerp dat ons laat zien hoe we allemaal met elkaar verbonden zijn, zelfs wanneer we alleen lijken te zijn en los staan ​​van de buitenwereld.

Indonesië - Freedome.

Indonesië koos ervoor om een ​​installatie met de naam Freedome weer te geven. Het is geïnspireerd door de Aziatisch-Afrikaanse conferentie uit 1955, die werd gehouden in Bandung. De conferentie werd bijgewoond door 29 landen die instemden met een verklaring van wereldvrede en samenwerking.

Deze koepel brengt dat idee terug. Het is gemaakt van kokos en heeft bovenaan een zwevende kom die zweeft en staat als een symbool voor een ruimte die vrij is van ruimtelijke grenzen en politieke principes. De koepel als geheel is een weergave van onafhankelijkheid, gelijkheid en vrede.

Tunesië - Het pulsdiagram.

Het Pulse Diagram haalt ook inspiratie uit het boek van Thomas More. De 54 pylonen waaruit het diagram bestaat, zijn een weergave van de 54 steden die in het boek worden genoemd. De pylonen zijn verbonden door balken die zijn gemaakt met behulp van een oude Japanse techniek om de levensduur van het hout met vuur te verlengen.

De installatie is ook geïnspireerd op een tweede idee: het idee dat in de jaren zestig werd voorgesteld door architect Yona Friedman, die een mobiele stad bedacht die bestond uit zwevende structuren die op palen waren opgehangen en een minimale footprint hadden. Deze installatie toont de kwetsbaarheid van een dergelijke structuur.

Kroatië - utopisch collectief.

Kroatië werd vertegenwoordigd door een installatie genaamd Utopian Collective. Het is gebaseerd op het idee van samenwerking en is gekoppeld aan de vele manieren waarop we allemaal samenwerken en samenwerken in het dagelijks leven. De hier gepresenteerde structuren zijn voorzien van ontwerpen die bedoeld zijn om samen te werken.

Chile - Counterculture Room.

The Counterculture Room gepresenteerd door Chili vertelt het verhaal van een interessant project uit de jaren 70 genaamd Cybersyn. De installatie is ontworpen door FabLab Santiago en samengesteld door Andres Briceno Gutierez en Tomas Vivanco Larrain.

Cybersyn was een project dat ministers toestond om economische informatie in realtime te bekijken, zodat dit hen kon helpen weloverwogen beslissingen te nemen. Het was de start van een slimme community en werd een referentie naar de moderne designwereld.

Rusland - Ontdek Utopia: Lost Archives of Soviet Design.

Rusland neemt ons mee terug in de tijd naar de periode van utopische ontwerpen gemaakt door Sovjets. De installatie die in Londen wordt getoond, heet Discovering Utopia: Lost Archives of Soviet Design. Het spreekt van de tijd dat Sovjetontwerpers gewaagde en dromerige projecten creëerden die waren geïnspireerd op utopische ideeën over de toekomst.

Het ontwerp van dit jaar wordt gepresenteerd als een herontdekt archief dat vergeten projecten van de VNIITE (Sovjet-instituut voor technische esthetiek van de gehele Unie) en SHKB (Soviet Design Studios) weerspiegelt.

Spanje - VRPolis, Diving into the Future.

Spanje neemt ons 100 jaar in de toekomst, in een virtuele stad die gebruikmaakt van nieuwe technologieën en ontwerpen geïnspireerd door de opkomende trends. Dit project heet VRPolis, Diving into the Future.

De 360 ​​graden virtual reality-film die hier wordt gepresenteerd, probeert een beeld te bieden van hoe een slimme stad er in de toekomst uit zou kunnen zien. Het is bedoeld om ons een middelgroot stadje te laten zien en kan door uitvinders en innovators worden gebruikt als een hulpmiddel.

Pakistan - Daalaan.

We gaan nu terug naar het idee van sociale interacties en we zullen kijken naar de installatie van Pakistan die Daalaan heet.De inspiratie daarvoor kwam van de speeltuinen van onze jeugd en hun eenvoud en charme.

Dit is in feite een speeltuin, een plek waar iedereen zijn verbeeldingskracht kan loslaten en terug kan gaan naar een tijd waarin volwassen zorgen niet bestonden. Deze speelse installatie is voorzien van houten krukken en met de hand getekende kunstwerken die bezoekers aanmoedigen tot dialoog en ideeën delen.

Zweden - Weden.

Dit is Welkom bij Weden, de installatie gemaakt door de vertegenwoordigers van Zweden voor het evenement. De naam en al het andere is gericht op het 'wij' en heeft als doel het idee van een toekomstige samenleving voorgesteld als een wetopia te suggereren. Het project is het resultaat van de samenwerking tussen 15 ontwerpers en fabrikanten en richt zich op kleinschalige en niet-hiërarchische productie.

Australië - Plastic effecten.

Met Plastic Effects probeert ontwerper Brodie Neill de aandacht te vestigen op de vijf biljoen plastic items die onze oceanen vandaag vervuilen. Het idee herinnert ons ook aan een tijd waarin plastic als een utopisch materiaal werd beschouwd en laat zien hoe drastisch de realiteit in de loop van de tijd kan veranderen.

De installatie belicht het probleem waar Australië voor staat: de duizenden tonnen puin die elk jaar aangespoeld worden op de kustlijn van het continent. De prachtige installatie die hier te zien is, is gemaakt van gerecycled mariene micro-plastic en toont opnieuw hoe geweldig het kan zijn om de wereld ten goede te veranderen.

Israel - Human.Touch.

Israël presenteerde twee projecten, beide gericht op een positief idee. De projecten richten zich op verschillende elementen, de eerste is een EHBO-distributiesysteem dat kan worden gebruikt om pakjes met een inhoud van 3 kg via rampenzones te laten vallen.

Het tweede project is een paar luidsprekers die zijn ontworpen voor doven en slechthorenden. Deze luidsprekers vertalen geluiden in visuele structuren en vibraties, waardoor zij die ze gebruiken de geluiden kunnen voelen en de uitdagingen van onze samenleving kunnen overwinnen.

Portugal - UN / BIASED.

Het Portugese ontwerpteam gebruikte een nogal ongebruikelijke aanpak voor hun installatie. Het heet UN / BIASED en het is een installatie die bacteriën gebruikt om een ​​beeld te geven van een kwestie die aanwezig is in de Portugese samenleving, seksisme.

Het project bestaat uit vier kaarten met genderverschillen in contrasterende kleuren. Het vestigt de aandacht erop dat we, om een ​​utopische samenleving te bereiken, naar boven moeten gaan en slechte gewoonten en ideeën niet moeten laten herleven.