De Grote muur van West-Australië, mogelijk de langste muur met rammelaars op het zuidelijk halfrond, slingert langs de rand van een zandduin en omsluit 12 door de aarde gevormde woningen. Gemaakt om tijdelijke huisvesting te bieden voor seizoensgebonden veehouders, dit ontwerp door Luigi Rosselli Architects is een nieuwe, eco-gecentreerde benadering van afgelegen Noord-West Australische architectuur.

De 755-meter hoge muur is samengesteld uit ijzerhoudende, zandige klei gevonden op de site en kiezels gevonden aan de aangrenzende rivier. Deze oude bouwtechniek maakt gebruik van eenvoudige materialen om een ​​muur van 18 inch dik te maken die overgaat in het landschap en zorgt voor een natuurlijke, energie-efficiënte koelbarrière uit het verschroeide subtropische klimaat.

Elke woning heeft een overdekte veranda, gespreid om de privacy te maximaliseren. Hoewel er aan de buitenkant grenst, zijn de interne woningen niet met elkaar verbonden. Ontwerper Sarah Foletta gebruikte een ingetogen selectie natuurlijke, winterharde materialen en meubels om het interieur tot leven te brengen.

Zittend bovenop de woningen is de "kapel", een multifunctioneel knooppunt en vergaderruimte voor het pand. Goudgeanodiseerd aluminium lijnen het plafond; een met glas overdekte oculus voegt een hemelse verbinding toe aan het paviljoen; en gebogen, glazen schuifdeuren bieden bescherming tegen de stofstormen in de regio. [Fotografie door Edward Birch]