Rating: Het verhaal van wat nu bekend staat als het huis van Rolf begint in 1895, toen de structuur oorspronkelijk werd gebouwd in de achtertuin van de verblijfplaats van een aristocraat. Toen werd in 1955 een houten structuur toegevoegd in de ruimte tussen de woning en de structuur die in die tijd als koetshuis werd gebruikt. Hoewel de houten loods alleen bedoeld was als tijdelijke constructie, duurde het 57 jaar totdat Rolf Bruggink het in 2011 kocht samen met het koetshuis en het omliggende terrein.
De architect richtte in 2009 Studio Rolf op, een bedrijf met een focus op productontwerp en op methoden waarmee ze bestaande meubels kunnen transformeren en opnieuw gebruiken, waardoor het een nieuwe esthetische, nieuwe functionaliteit krijgt en de levensduur verlengt.
Na de aankoop van het koetshuis besloot de architect om het houten bouwwerk te slopen en dit gaf de studio een heel gaaf idee: het gebruikte materiaal gebruiken om het interieur van het koetshuis te versieren en te renoveren.
Ze bewaarden de buitenkant van het gebouw zoals het was: een bouwsteenstructuur, waardoor er weinig veranderingen in de structuur werden aangebracht. De structuur beslaat een oppervlakte van 15m bij 7m en heeft een hoogte van 5,5m. De spanten die het dak ondersteunen verdelen het interieur in zes gelijke delen en de architecten gebruikten deze organisatie om drie zones te creëren.
De eerste was volledig leeg gelaten om het oorspronkelijke karakter en de schoonheid van het koetshuis te benadrukken. De tweede zone bevat de keuken, een slaapkamer, een badkamer en een kantoor en de derde zone is een privézone met een panoramavenster op de achterwand van het gebouw. Dit venster is de enige wijziging in de oorspronkelijke structuur van het gebouw.
MoreINSPIRATION
Uitbreiding van een 19e-eeuws huis door Donaghy & Dimond Architects
Modern appartement Renovatie doet herleven zijn 19e-eeuwse karakter
19de-eeuwse kerk omgebouwd tot charmante vakantiecottage
De ruimtes zijn verdeeld over twee niveaus. Op de begane grond bevinden zich de keuken, een badkamer en een technische ruimte. Op de bovenste verdieping bevinden zich de slaapkamer, een inloopkast, badkamer en kantoor.
De architecten maakten er hun primaire doel van om alle materialen die uit de afgebroken houtstructuur werden geborgen te gebruiken, zonder iets te verspillen. Dit inspireerde hen om allerlei interessante en unieke dingen te creëren. Twee van de muren in het huis, bijvoorbeeld, zijn gebouwd uit geborgen radiatoren.
Er is ook een scheidingswand gemaakt van spanten en lijnen en een gebied met massieve houten vloer van oude balken. Bovendien zijn alle meubels in het huis ofwel gemaakt door gerenommeerde Nederlandse ontwerpers of op maat gemaakt met hergebruikte materialen.
Het mooie en kleurrijke tapijt in de woonkamer is gemaakt van oude dekens en de vitrinekast in de keuken is gemaakt van oude raamkozijnen. Er is ook een schommelstoel gemaakt van oude CD-hoezen. Een ander mooi stuk is de eettafel die een symbiose is van monsters en overgebleven stukken materiaal uit de oude structuur.
Al deze unieke ontwerpaccenten en meubelstukken vormen de fysieke link tussen het verleden en het heden van het huis, tussen zijn geschiedenis en zijn huidige staat. De architecten probeerden zoveel mogelijk de bestaande kwaliteiten en de schoonheid van de geborgen materialen te benadrukken, waardoor ze het brandpunt van het hele project vormen.
