Over het algemeen denken we bij taxidermie automatisch aan mannen die graag hun vangsten als trofeeën op hun wanden willen jagen. In de afgelopen decennia is taxidermie uit de gratie geraakt, omdat het een reputatie heeft gekregen dat het enigszins ouderwets en verouderd is. Echter, een nieuwe generatie ontwerpers is op de taxidermie gesprongen en de praktijk heeft een renaissance ondergaan en verlegt echt de grenzen van kunst, design en decoratie verder dan we ons ooit hadden kunnen voorstellen.

Kate Clark is een beeldhouwer die woont en werkt in Brooklyn, New York. Haar werk bestaat uit een reeks verhalende portretten die ze construeert door taxidermied dieren te maken en vervolgens te transformeren. Ze onderzoekt de spanning tussen persoonlijke en mythische rijken door sculpturen te maken die het menselijk gezicht en het lichaam van wilde dieren samenstellen. Haar werk is zowel schokkend als afstotend, omdat we onszelf herkennen in de sculpturen en ons kunnen identificeren met de emotie op hun gezichten.

Lisa Black is een beeldhouwer, juwelier en kunstenaar in Auckland, Nieuw-Zeeland. Haar liefde voor dieren en hun vorm, gecombineerd met een preoccupatie met een naderende toekomst waarin technologie en biologie nauw worden gecombineerd, bracht haar ertoe om haar doorlopende reeks van gemodificeerde dieren te creëren. Haar werk toont dieren met zorgvuldig geïntegreerde mechanische toevoegingen en weerspiegelt onze technologische vooruitgang en de potentiële impact ervan op de natuurlijke wereld.

De sculpturen van Enrique Gomez de Molina, die vraagtekens plaatst bij de mogelijkheden die de kunstmatige evolutie voor de toekomst in petto heeft, is tegelijkertijd fascinerend, humoristisch en verontrustend. De Molina combineert verschillende delen van dode dieren en creëert surrealistische hybride schepsels waarvan hij hoopt dat deze het bewustzijn zullen verhogen van de gevaren waarmee veel soorten vandaag worden geconfronteerd, zoals ontbossing, overontwikkeling, genetische manipulatie en menselijk ingrijpen.

Beïnvloed door zowel verhalen vertellen als natuurlijke geschiedenis, gebruikt kunstenaar Kelly McCallum Victoriaanse taxidermie evenals insecten en edele metalen om haar ongewone en nieuwsgierige verzameling sculpturen te creëren. Haar werk onderzoekt thema's van dood, decadentie, verval en wedergeboorte.

Alex Randall overschrijdt de grenzen van kunst en design en creëert op maat gemaakte en eenmalige verlichtingsinstallaties voor hotels, bars, restaurants en privé-woningen over de hele wereld. In plaats van het griezelige gevoel van gotiek dat gewoonlijk wordt geassocieerd met taxidermie, introduceert Randall een gevoel van plezier en geeft het een speelse nieuwe betekenis aan de traditie van aristocratische trofeeën.

Polly Morgan is een taxidermist die dieren gebruikt die zijn gestorven als gevolg van verkeersongevallen of huisdieren die zijn gestorven door natuurlijke of onverwachte oorzaken en vervolgens zijn gedoneerd door hun eigenaren. In plaats van de natuurlijke habitats van de dieren na te bootsen, is het de bedoeling ze in minder verwachte landschappen te plaatsen om ons aan te moedigen de dieren op een andere manier te bekijken dan voor het eerst.

Echter, als deze vreemde en prachtige creaties meer geschikt lijken voor een kunstgalerie dan bij u thuis, zijn de volgende taxidermie-geïnspireerde producten misschien iets tammer en geschikt. Toch vindt niet iedereen het leuk om een ​​echt dood dier thuis te hebben.

Kunstenaar en beeldhouwer Shauna Richardson heeft een uniek oeuvre dat ze 'crochetdermy' noemt. Ze gebruikt haakwerk om realistische dieren op ware grootte te maken die een opmerkelijke gelijkenis vertonen met traditionele taxidermie, behalve dat er natuurlijk geen dode dieren bij betrokken zijn.

Binnenlandse trofeeën is het bereik van werk waar ontwerper Rachel Denny het meest bekend om is geworden. De geliefde hoofden zijn gemaakt in de studio van Denny en bedekt met knusse wollen cashmere-kabels. Haar interesse ligt in het potentieel van de materialen die ze gebruikt en hoe ze op onverwachte manieren kunnen worden gemanipuleerd.

Frederique Morrel maakt unieke producten met vintage wandtapijten. Het bedrijf bestaat uit Frederique Morrel en Aaron Levin die elkaar ontmoetten tijdens een conceptuele kunsttentoonstelling in Parijs in de jaren '80. De Passe-Murrailes-collectie kan een sterke gelijkenis vertonen met jachttrofeeën, maar de makers beweren dat het levende wezens zijn die als vrienden van het gezin zijn die onverwachts hun hoofd door de muur hebben geplukt om hun persoonlijke verhalen aan ons te bezorgen.

Donya Coward is een kunstenaar die hedendaagse sculpturale kunst maakt door haken en breien te combineren met teruggewonnen materialen en ze vervolgens om te zetten in levendige en dramatische sculpturen. Honden en vogels komen vrij zwaar voor in haar collectie textieltaxidermie.

Verkrijgbaar bij Anthropologie is de Savannah Story Bust-collectie met een olifant, giraf, neushoorn en zebra. Lagen van hergebruikte cementzakken zijn bedekt met vintage Franse boekpagina's om deze aantrekkelijke papier-mache dierenkoppen te maken.

In dezelfde lijn is Cardboard Safari, een bedrijf dat unieke kartonnen home decor-producten maakt, waaronder een reeks dierentrofeeën gemaakt van gerecycled karton.

Rijst doet ook een hertenkop van papier-maché die verkrijgbaar is in drie verschillende kleuren om elke muur waaraan hij hangt op te fleuren.

Deze serie getiteld Handmade Wilderness-The Paper Deer Head Project, is een onderzoek naar de schoonheid en authenticiteit van de natuur door Jennifer Khoshbin. Het is haar kunstzinnige kijk op traditionele jacht waarbij ze papier en hars gebruikt om een ​​decoratief dierbaar hoofd te creëren.

En tot slot, voor degenen onder jullie die niet echt de gebreide, gehaakte, met papier bewerkte hertenhoofden voelen, hoe zit het dan met kleine trofeeën gemaakt van lego? Dat klopt, je hoorde me ... lego. Dat is precies wat David Cole bedacht heeft. Mooie kleine dierentrekkers op palmformaat, liefdevol gemaakt van individuele legostenen.

Dus na die wervelwind verkenning van de renaissance van taxidermie in al zijn gedaanten en de uitloper van op taxidermie geïnspireerd artwork, wat denk je ervan? Is hier iets dat je bijzonder leuk of niet leuk vindt? Of heeft dit uw mening over taxidermie op enigerlei wijze veranderd? We horen graag je gedachten zoals gewoonlijk, laat een opmerking achter en laat de discussie beginnen.